بیش از یک هزار لوح پیشکشی در پنتسکوپیا[1] در نزدیکی کورینس[2]یافت شده است. لوح هایی به شکل مستطیل و اشکال گوناگون، که در برخی موارد دارای سوراخ هایی نیز بودند، که احتمالا برای آویزان کردن آنها از شاخه های درختان استفاده می شده است. در این پیناکس[3]دو مرحله از ساخت سفال به تصویر کشیده شده است. نقشی که در آن اونیمون[4] از کلنگی برای استخراج خاک رس از گودالی استفاده میکند و در آنسو، سفال گری که در مقابل یک کوره، قلابی که برای بستن دریچه هوا است را در دست دارد.

لوح های یافت شده در پنتسکوپیا

پنتسکوپیا در ۲.۵ کیلومتری جتوب شرق کورنیس واقع شده است. کشف تصادفی که در سال ۱۸۷۹ رخ داد، پرده از بیش از یک هزار لوح و تکه های نقاشی شده برداشت، که از آن ها شانزده عدد در موزه لوور هستند و بقیه در برلین. بیش از ۲۵۰ تکه دیگر نیز در موزه کورنیس در سال ۱۹۰۵ قرار داده شده است.

لوح های مستطیل شکل (پیناکس) که خصوصیت و ابعاد متفاوتی دارند در ظروف سفالی سفیدی هستند که توسط لایه کرم رنگی پوشیده شده اند. برخی از آنها فقط در یک سمت نقاشی شده اند. طراحی ها در رنگ مشکی توسط رنگ بنفش و یا سفید مورد تاکید بیشتری قرار گرفته و جزئیات آنها توسط برش هایی بیشتر نمایان شده است. این پیش کش ها در برخی از موارد دارای دو سوراخ برای آویزان کردن بوده اند. شاید آن ها را از شاخه های درختان آویزان میکردند یا شاخه های نزدیک به غارها یا آرامگاه های کشور که برای پوسایدن[5] وقف شده بودند. این امر به این دلیل است که هیج آثار و بقایایی از هیچ سازه باستانی یا گورستانی که همزمان مربوط به مکانی باشد که این لوح ها یافت شده است وجود ندارد، در نتیجه این میتواند دلیلی برای ازدیاد این هدایا در یک مکان مشخص باشد.

این لوح ها معمولا روی سفال های یونانی نیز به تصویر کشیده می شدند- به همراه هرمها[6] – به وسیله طناب از دیوار معبد یا درختان آویزان می شدند.

پیشکش های یافت شده در پنتسکوپیا منحصر به فرد نیستند، نمونه های مشابهی در پراکورا در محله کوزه گران کورنیس، اپیداروس و آتن یافت شده است. آن ها تقریبا به سادگی قابل تاریخ نگاری با روش های متفاوت هستند و همین طور تقریبا برای زمان طولانی مورد استفاده قرار گرفته اند. این لوح ها معمولا در اواخر قرن هفتم تا حدود ۵۰۰ سال پیش از مسیح ساخته شده اند.

طراحی

بیشترین طراحی ها مربوط به پوسایدن(خدای یونان باستان) بوده که در مواردی همراه با آمفیتریت[7] میشده است، معمولا سوار بر ارابه در حالی که نیزه سه شاخی در دست داشته اند، تصویری که یاد آور یک مجسمه باستانی است و تصویری را می سازد. آتن و هرمس هم در مواردی به تصویر کشیده شده اند. صحنه های اساطیری معمولا کم به کار برده شده اند. همچنین تصاویری از سوارکاران و جنگجویان و صحنه های دریانوردی نیز یافت می شود. خیلی از صحنه ها تصاویر سفال گران را به تصویر می کشد: استخراج رس، سفال گری که رو چرخی کار میکند یا در حال نظارت بر آتش است.

سفال گری

دو مرحله از ساخت ظرف در این پیناکس نشان داده شده است. طبق کتیبه، اونیمون در حال استفاده از کلنگ برای استخراج رس است و در آن سو، سفال گر سوردیس در مقابل کوره اش است در حالی که قلابی که برای بستن دریچه هواست را در دست دارد.

۱۸ لوح، که چهار تای آنها کامل هستند، ظرف های سفالگران را نشان می دهند. آنها همه گرد و کوچک هستند. طاق[8] دارای دریچه ایست برای خروج دود و شعله ها. سفالگر کوره را از بالا پر میکند، زمانی که پر می شد او کار ساخت گنبد را تمام میکرد و دریچه ای را بر جای میگذاشت که بر حسب حالت آتش میتوانست باز یا بسته باشد. زمانی که این فرآیند به پایان میرسید، جایی از طاق خراب میشد تا ظرف ها را بتوانند از آن بیرون بیاورند.

۱ مکانی در یونان

۲ مکانی در یونان باستان

۳ لوح هایی که به شکل هدایا و پیش کش هایی از چوب،برنز،مرمر یا سفال برای اهدا کردن به یک عبادتگاه و یا یادبودی برای از دست رفتگان در آن استفاده میشده

۴ اونیمون از ریشه مفعولی و مفرد انیاما به معنی روح یا شبح یا نقش می آید

۵ پوسایدن در یونان باستان خدای دریا،زله، طوفان و اسبها بوده و خلق و خوی بدی داشته است

۶ ستون های عموما مسطتیل شکل که در بالای آنها نقش سر پیکری ساخته میشد

۷ همسر پوسایدن و ملکه دریا در یونان باستان بوده است

۸ منظور از طاق در این جا طاق گنبد مانندی است که برای شکل دادن به کوره و درست کردن سفال از آن استفاده میشد

More than a thousand votive tablets were found at Penteskouphia near Corinth. Rectangular and of varying dimensions, sometimes with holes for hanging, they were probably hung on the branches of trees. Two stages in the making of vases are shown on this pinax. Onymon is using a pick to extract clay from a pit. On the other side, the potter is in front of the kiln holding the hook used for closing the vent.

The tablets found at Penteskouphia

The Penteskouphia site is 2.5 kilometers southeast of Corinth. A chance discovery in the summer of 79 brought to light over a thousand tablets and painted fragments, sixteen of which are in the Louvre; the rest are in Berlin. More than 250 other fragments were placed in the Corinth Museum in 1905.
The rectangular tablets ("pinakes"), whose dimensions and qualities vary, are in white pottery covered with cream-colored slip. Some are painted on one side only. The decoration in black paint is highlighted with violet or white and the details brought out by incisions. These ex-votos are sometimes pierced with two holes so that they can be hung. They were probably suspended from the branches of trees or placed in branches near a cave or country sanctuary dedicated to Poseidon, since no remains of any archaic construction or necropolis have been found to date in the location where the tablets were found - that might account for such a large concentration of offerings in the same place.
These tablets are often depicted on Greek vases - together with herms - hanging on strings on a temple wall or a tree.
The offerings found at Penteskouphia are not unique. Others were found in Perachora in the potters' district of Corinth, Epidaurus, and Athens. They can be dated fairly easily by the different styles and were used for a fairly long period. The tablets were produced from the late seventh century until circa 500 BC.

Decoration

The most frequently portrayed deity is Poseidon - sometimes accompanied by Amphitrite - often on a chariot and holding his trident, forming a hieratic image reminiscent of an archaic sculpture. Athena and Hermes are also depicted. Mythological scenes are rare, though. There are also illustrations of horsemen and warriors, and naval scenes. Many scenes depict the work of potters: the extraction of clay, the potter working at the wheel or inspecting firing.
Several tablets bear inscriptions painted in the Corinthian alphabet of the sixth century BC, providing us with the names of the deities to which they were offered as well as the names of those who made the offerings, including local potters and painters (for example, a pinax in the Louvre shows that the painter Milonidas dedicated his own work).

The pottery

Two stages in the making of vases are shown on this pinax. According to the inscription, Onymon is using a pick to extract clay from a pit. On the other side, the potter Sordis is in front of his kiln holding the hook used to close the vent.
Eighteen tablets, four of which are whole, show potters' kilns. They are all round and small. The vault has a vent to release smoke and flames. The potter filled the kiln from the top. Once it was full, he completed the construction of the vault, leaving a vent that could be open or closed according to the phase of firing. When this was finished, part of the vault was demolished so that the vases could be taken out.

در سپتامبر سال ۱۹۵۷ میلادی عملیات ساخت یک راه پل مرتفع چند دهانه در ملبورن استرالیا (شکل ۱۰.۱) با نام پل کینگز، آغاز شد. پلی که بر فراز رودخانه یارا و همینطور یک خط راه آهن و چندین خیابان و در راستای شمال به جنوب امتداد داشت. به دلیل شرایط نامطوب خاک، بنا بر آن نهاده شد که به منظور برداشتن بار سازه از روی تیرهای I شکل از فولاد با مقاومت بالا استفاده شود.(شکل ۱۰.۲).  در آوریل سال ۱۹۶۱ میلادی- سه و سال نیم بعد از آغاز عملیات ساخت پل- پل مورد بهره برداری قرار گرفت. مشخص شد که تمام چهار تیر اصلی در محل انتهایی نصب ورق پوششی دچار ترد شکنی شده اند(شکل ۱۰۶ و ۱۰۷)

In September 1957 the construction of a multi-span high-level highway bridge in Melbourne, Australia (Fig. 10.1), named the Kings Bridge started. The bridge crosses over the Yarra River as well as over a railway and a couple of streets, in a north-southerly direction. Due to poor soil conditions it was decided upon using high-strength steel in order to keep the self-weight down of the I-girder Bridge (Fig. 10.2). In April 1961 – three and half years after the construction began – the bridge was taken into service. It was found that all four girders had fractured in a brittle manner in the position of the cover plate ends (Fig. 10.6 and 10.7).